Een zwangerschap zorgt voor veel veranderingen. Lichamelijk en hormonaal verandert er veel maar ook emotioneel en sociaal. Je leven brengt een heel nieuwe verantwoordelijkheid met zich mee, de zorg voor een baby. De rust die je soms zo nodig hebt krijg je niet ´s nachts en overdag is er nauwelijks tijd om bij te slapen.
De kraamtranen gaan vanzelf weer over en je went aan je nieuwe bestaan als moeder. Soms went het niet. Je kunt niet genieten van je kindje, je voelt je niet blij en hebt geen idee waarom mensen praten over een roze wolk. Je voelt je het tegenovergestelde, prikkelbaar, angstig en somber. Jouw wolk heeft een heel andere kleur.
De verwachtingen van gevoelens die je zou moeten hebben als moeder brengen je in verwarring want jij voelt je heel anders. Dat maakt dat je nog meer gaat twijfelen aan jezelf. Je komt in de knoei met je eigenwaarde en je zelfvertrouwen. Gevoelens als angst, boosheid en onbegrip overspoelen je. Je weet dat je warme moederlijke gevoelens zou moeten hebben want dat hoort toch immers zo maar wat je echt voelt is weerstand naar je kindje en daarover voel je je schuldig.
Je denkt het gaat wel over, het wordt wel anders. Maar wat als dat nou niet zo is?
De maatschappelijke druk die moeders tegenwoordig ervaren om de perfecte werkende moeder te zijn vinden veel moeders gevoelsmatig moeilijk verenigbaar in zichzelf. Dat kan er mede voor zorgen dat vrouwen in een intern conflict met zichzelf raken. Ze krijgen het gevoel tekort te schieten en raken overbelast. Perfectionisme speelt daar een grote rol in. Kinderen vragen veel van moeders. Als moeders ook veel van zichzelf vragen en niet goed voor zichzelf zorgen blijven de signalen niet uit.
Een moeizame zwangerschap of bevalling of juist een hele snelle bevalling kunnen een postnatale depressie in de hand werken. Misschien was er een onverwacht medisch ingrijpen waardoor je kindje langer in het ziekenhuis moest blijven en heb je onvoldoende kans gehad om direct het contact te voelen na de bevalling wat zo nodig is tussen moeder en kind. Vrouwen die een miskraam hebben gehad of een abortus hebben gehad kunnen ook een postnatale depressie krijgen. Stap niet over je gevoelens heen maar praat erover.
In extreme situaties tijdens een postnatale depressie kun je last krijgen van waandenkbeelden en verlies je het contact met de werkelijkheid. Het kan zijn dat je vreemde gedachten krijgt die risico’s voor jou en je kindje met zich meebrengen. Dan is het heel verstandig om direct hulp in te schakelen.
De depressie wijst erop dat je een richting en een denkwijze volgt die tegenstrijdig is met jouw welzijn en wat jij nodig hebt. We zijn gewend om onze ware gevoelens weg te duwen en ons te laten overheersen door overtuigingen, conditioneringen en wat we wel niet allemaal moeten van ons zelf. Als dat niet meer gaat en de emoties de overhand nemen in je, dan is het tijd om stil te staan en eens te kijken wat er echt aan de hand is. We kunnen jou helpen te ontrafelen wat jou weerhoudt om gelukkig te zijn en wat jij nodig hebt van jezelf. Dat doen we door je te laten zien waar de struikelblokken liggen en wat je zou mogen ombuigen zodat het voor je gaat werken in plaats van tegen je. Eerlijk zijn tegen jezelf en op je eigen natuur vertrouwen is iets dat ons niet direct aangeleerd wordt.
